விவேக்பாரதி பக்கம்

"பொதிகை" தொலைக்காட்சி, சுதந்திர தின சிறப்புக் கவியரங்கில் கொடுக்கப்பட்ட தலைப்பு.  இளமையைப் போற்றுதும் இளமையைப் போற்றுதும்       ஈடிலா விசைகொள்வதால் - அவர்   இன்றேநி னைத்ததை இன்றேமு டித்திடும்       இயல்பான நசைகொள்வதால்! வளமையாம் பூட்டிற்குத் திறவுகோல் ஆகிடும்       வன்மையைப் பெற்றசெயலால் - வரும்   வாழ்வையொரு கடலாக்கி எதிர்நீச்சல் இட்டிடும்       வடிவத்தை உற்றவினையால்! இளமையைப் போற்றுதும்! சுழல்கின்ற உலகத்தில்       இருந்துவாழ் கின்றபுகழால்! - தினம்    இவ்வுலகில் நிற்காதி யங்கிடும் யாவையும்       இளையவை என்றவழகால்! தளைவீழ நெஞ்சத்தின் ஒளிசூழக் களிநேரத்       தாகங்களைக் கொள்வதால்! - பெரும்   தலையான சக்தியாம் இளமையைப் போற்றுதும்       தரணியை அவர்வெல்வதால்! அச்சமில் லாதெழும் கன்றுகள் தாம்பின்னர்       ஆக்கத்தின் உருவமாகும்! - ஒலி   அடங்காமல் ஓடிடும் ஆற்றினுள் தாம்பாசி       அமையாதி யக்கம்காணும் உச்சத்தைத் தொடுவதும் விழுவதும் எழுவதும்       உணர்வுள்ள இளமையில்தான்! - மலை   உயரத்தை யுஞ்சிறு கடுகெனக் கருதிடும்       உயிரோட்டம் இளமையில்தான்! மெச்சும்ப ணம்புகழ் பாராட்டுக் கெந்நாளும்    

"பொதிகை" தொலைக்காட்சி, சுதந்திர தின சிறப்புக் கவியரங்கில் கொடுக்கப்பட்ட தலைப்பு.  இளமையைப் போற்றுதும் இளமையைப் போற்றுதும்       ஈடிலா விசைகொள்வதால் - அவர்   இன்றேநி னைத்ததை இன்றேமு டித்திடும்       இயல்பான நசைகொள்வதால்! வளமையாம் பூட்டிற்குத் திறவுகோல் ஆகிடும்       வன்மையைப் பெற்றசெயலால் - வரும்   வாழ்வையொரு கடலாக்கி எதிர்நீச்சல் இட்டிடும்       வடிவத்தை உற்றவினையால்! இளமையைப் போற்றுதும்! சுழல்கின்ற உலகத்தில்       இருந்துவாழ் கின்றபுகழால்! - தினம்    இவ்வுலகில் நிற்காதி யங்கிடும் யாவையும்       இளையவை என்றவழகால்! தளைவீழ நெஞ்சத்தின் ஒளிசூழக் களிநேரத்       தாகங்களைக் கொள்வதால்! - பெரும்   தலையான சக்தியாம் இளமையைப் போற்றுதும்       தரணியை அவர்வெல்வதால்! அச்சமில் லாதெழும் கன்றுகள் தாம்பின்னர்       ஆக்கத்தின் உருவமாகும்! - ஒலி   அடங்காமல் ஓடிடும் ஆற்றினுள் தாம்பாசி       அமையாதி யக்கம்காணும் உச்சத்தைத் தொடுவதும் விழுவதும் எழுவதும்       உணர்வுள்ள இளமையில்தான்! - மலை   உயரத்தை யுஞ்சிறு கடுகெனக் கருதிடும்       உயிரோட்டம் இளமையில்தான்! மெச்சும்ப ணம்புக

விடிந்தது கூடத் தெரியாமல் - இவள்     வியர்வை வழிந்திடத் துயில்கின்றாள் முடிந்தது இரவென அறியாமல் - புது     முகையினைப் போலிவள் துயில்கின்றாள் நெடுந்தொலைவான இரவினிலே - இருள்     நீட்டிக் கிடந்தவப் பொழுதினிலே உடலால் மின்னிய ஊமையினாள் - இவ்     உலகம் மறந்து தூங்குகின்றாள் ! பள்ளி எழுச்சியைப் பாடிடவும் - இவள்     பவள விழிநகை பார்த்திடவும் துள்ளி எழுந்திவள் நடைபயில - இடை     துவங்கும் நாட்டியம் கண்டிடவும் கொள்ளை இரவினில் ரசித்தவர்க்கு - இக்     கொடிய காலையில் நேரமில்லை பிள்ளை போலத் தூங்குகிறாள் - தன்     பீடை மறந்து தூங்குகிறாள் ! இரவை ஈரம் செய்திருந்தாள் - அதில்     இன்பம் கண்ட மனிதரெலாம் பரவும் காலைப் பொழுதினிலே - தன்     பணியை வாழ்வைப் பார்த்தபடி ! விரவிய ஈரம் காயவில்லை - இவள்     விருந்திட்ட இன்பம் தீரவில்லை பிரிவினையால் இவள் வருந்தவில்லை - தினம்     புலர்வதும் புணர்வதும் முடிவதில்லை ! ராத்திரி நேரத் தேவதையாள் - பலர்     ரசிப்புக்கு மட்டும் தேவையினாள் ! பூத்திருக்கின்ற மல்லிகையாள் - வாடிப்     புதிதாய்த் தேயும் தன்மையினாள் ! கோத்திடும்

விடிந்தது கூடத் தெரியாமல் - இவள்     வியர்வை வழிந்திடத் துயில்கின்றாள் முடிந்தது இரவென அறியாமல் - புது     முகையினைப் போலிவள் துயில்கின்றாள் நெடுந்தொலைவான இரவினிலே - இருள்     நீட்டிக் கிடந்தவப் பொழுதினிலே உடலால் மின்னிய ஊமையினாள் - இவ்     உலகம் மறந்து தூங்குகின்றாள் ! பள்ளி எழுச்சியைப் பாடிடவும் - இவள்     பவள விழிநகை பார்த்திடவும் துள்ளி எழுந்திவள் நடைபயில - இடை     துவங்கும் நாட்டியம் கண்டிடவும் கொள்ளை இரவினில் ரசித்தவர்க்கு - இக்     கொடிய காலையில் நேரமில்லை பிள்ளை போலத் தூங்குகிறாள் - தன்     பீடை மறந்து தூங்குகிறாள் ! இரவை ஈரம் செய்திருந்தாள் - அதில்     இன்பம் கண்ட மனிதரெலாம் பரவும் காலைப் பொழுதினிலே - தன்     பணியை வாழ்வைப் பார்த்தபடி ! விரவிய ஈரம் காயவில்லை - இவள்     விருந்திட்ட இன்பம் தீரவில்லை பிரிவினையால் இவள் வருந்தவில்லை - தினம்     புலர்வதும் புணர்வதும் முடிவதில்லை ! ராத்திரி நேரத் தேவதையாள் - பலர்     ரசிப்புக்கு மட்டும் தேவையினாள் ! பூத்திருக்கின்ற மல்லிகையாள் - வாடிப்     புதிதாய்த் தேயும் தன்மையினாள் ! கோ

ஊதிக் கனல்வளர்க்க - பல     ஊழி நடமிசைக்க சேதி சுமந்துரைக்க - மின்     சேர்ப்பை உனக்களிக்கக் காதில் இனிக்கும்விதம் - கவிக்     கற்பனையைக் கொடுக்க மேதினி மொத்தமுண்டு - தம்பி     மேன்மைக் கவிதைபன்னு !! சந்தம் கொடுத்துலவ - நதிச்     சங்கமம் ஆகுதடா ! விந்தை படைத்திடவே - ஒளி     விண்மீன் தாவுதடா ! மொந்தைக் கள்ளமுதாய் - களி     மொண்டு கொடுத்திடவே இந்த இயற்கையுண்டு - தம்பி     இன்பக் கவிதைபன்னு ! கருத்தைத் தென்றல்தரும் - அதைக்     காதில் கவனித்துவை உருவம் மின்னல்தரும் - அதன்     உணர்வைப் படமாக்கு ! ஒருமுறை வந்துவிட்டால் - மனம்     ஓயாது கவியுரைக்கும் !  விரைவில் கவிதைபன்னு - தம்பி     விசையில் கவிதைபன்னு ! காகிதக் குப்பையென்றே - சிலர்     கசக்கிப் போட்டாலும் நோகச் சிலரும்வந்து - பிழைகள்     நுணுக்கிச் சொன்னாலும் வேகம் எடுத்துவரும் - மழை     வேதம் பார்ப்பதில்லை ! தாகக் கவிதைபன்னு - தம்பி     தன்மைக் கவிதைபன்னு ! அந்தக் கவிதைக்குள்ளே - உன்     ஆவி ஒளிர்விடட்டும் ! தொந்தரவு தீர்ந்தே - நாடு    தோன்றும் சுகம்பெறட்டும் ! இந்தத் திறத்த

ஊதிக் கனல்வளர்க்க - பல     ஊழி நடமிசைக்க சேதி சுமந்துரைக்க - மின்     சேர்ப்பை உனக்களிக்கக் காதில் இனிக்கும்விதம் - கவிக்     கற்பனையைக் கொடுக்க மேதினி மொத்தமுண்டு - தம்பி     மேன்மைக் கவிதைபன்னு !! சந்தம் கொடுத்துலவ - நதிச்     சங்கமம் ஆகுதடா ! விந்தை படைத்திடவே - ஒளி     விண்மீன் தாவுதடா ! மொந்தைக் கள்ளமுதாய் - களி     மொண்டு கொடுத்திடவே இந்த இயற்கையுண்டு - தம்பி     இன்பக் கவிதைபன்னு ! கருத்தைத் தென்றல்தரும் - அதைக்     காதில் கவனித்துவை உருவம் மின்னல்தரும் - அதன்     உணர்வைப் படமாக்கு ! ஒருமுறை வந்துவிட்டால் - மனம்     ஓயாது கவியுரைக்கும் !  விரைவில் கவிதைபன்னு - தம்பி     விசையில் கவிதைபன்னு ! காகிதக் குப்பையென்றே - சிலர்     கசக்கிப் போட்டாலும் நோகச் சிலரும்வந்து - பிழைகள்     நுணுக்கிச் சொன்னாலும் வேகம் எடுத்துவரும் - மழை     வேதம் பார்ப்பதில்லை ! தாகக் கவிதைபன்னு - தம்பி     தன்மைக் கவிதைபன்னு ! அந்தக் கவிதைக்குள்ளே - உன்     ஆவி ஒளிர்விடட்டும் ! தொந்தரவு தீர்ந்தே - நாடு    தோன்றும் சுகம்பெறட்டும் ! இந்

செந்நிறம் எடுத்து வந்து    செழுமையாம் பசுமை சேர்த்து நந்நிலம் கிழித்துப் போகும்    நதிகளில் நீலம் அள்ளி துந்நுணன் மாலை நண்பன்    தூரிகை ஏதும் இன்றி பன்னிடும் அற்புதம் தான்    பளிச்சிடும் அந்தி ஓவம் ! மேடென இன்பம் தந்து    மேல்விழும் துன்பும் தந்து காடென சிலபோது ஆக்கிக்    கவின்மலர் சோலை ஆக்கி வீடென வாசல் என்ன    விரிந்திடும் இறைவன் என்பான் கோடிடும் வாழ்க்கை ஓவம்    கொள்கைகள் நிறங்கள் ஆகும் ! அணியெனும் அழகு சேர்த்தும்    அமைப்பினில் புதுனை கோத்தும் மணியென வார்த்தைச் சொர்க்கம்    மனத்தினில் விரிய வைத்தும் கணக்கிடும் கவிஞன் ஓவம்    கவிதையில் விரிதல் கண்டோம் மணந்திடும் ஓவி யங்கள்    மண்ணிதை இயக்கு தென்போம் !! -விவேக்பாரதி 08.08.2017

செந்நிறம் எடுத்து வந்து    செழுமையாம் பசுமை சேர்த்து நந்நிலம் கிழித்துப் போகும்    நதிகளில் நீலம் அள்ளி துந்நுணன் மாலை நண்பன்    தூரிகை ஏதும் இன்றி பன்னிடும் அற்புதம் தான்    பளிச்சிடும் அந்தி ஓவம் ! மேடென இன்பம் தந்து    மேல்விழும் துன்பும் தந்து காடென சிலபோது ஆக்கிக்    கவின்மலர் சோலை ஆக்கி வீடென வாசல் என்ன    விரிந்திடும் இறைவன் என்பான் கோடிடும் வாழ்க்கை ஓவம்    கொள்கைகள் நிறங்கள் ஆகும் ! அணியெனும் அழகு சேர்த்தும்    அமைப்பினில் புதுனை கோத்தும் மணியென வார்த்தைச் சொர்க்கம்    மனத்தினில் விரிய வைத்தும் கணக்கிடும் கவிஞன் ஓவம்    கவிதையில் விரிதல் கண்டோம் மணந்திடும் ஓவி யங்கள்    மண்ணிதை இயக்கு தென்போம் !! -விவேக்பாரதி 08.08.2017

வாழ்வையொரு வேள்வியாக்கி வாக்குகளை ஆகுதியாய்     வழங்கவைத்துப் பார்த்திருக்கும் ஒருவன் - அந்த     வஞ்சகனின் பேரவனே இறைவன் ! தாழ்வையொரு பாடமாக்கித் தன்னிலை உணர்த்திவிடும்     தண்மையிலே கைதேர்ந்த ஒருவன் - அவன்     தன்மையினால் தாயந்த இறைவன் ! சூழ்கின்ற பொய்க்கலியில் பலகதைக்குள் கற்பனைக்குள்     சுடர்வீசும் உண்மைப்பொருள் ஒருவன் - அதன்     சூக்குமமே தானிந்த இறைவன் ! ஏழ்பிறப்பும் நமைக்கொள்ளும் ஊழ்பிறப்பைப் பார்த்தளந்து     உச்சிதூக்கப் பாடுபடும் ஒருவன் - அந்த     ஊமையனின் பேரிங்கே இறைவன் ! கச்சிதமாய் காலமெனும் நூல்படைத்து அசைத்துவைக்கும்     கலைக்காரக் கோமாளி ஒருவன் - அவன்     காரியத்தினால் அவனே இறைவன் அச்சமயம் நீங்குகின்ற அச்சமயத்(து) உள்ளிருந்தே     இச்சைகொளப் பார்த்திருக்கும் ஒருவன் - உயிர்     இயக்கமெலாம் கற்றறிந்த இறைவன் ! மிச்சமுள்ள நாட்களிலே மீண்டுவரும் நினைவலையில்     மீண்டுமீண்டு புரளவைக்கும் ஒருவன் - நமை     மிரட்டுவதும் அணைப்பதுவும் இறைவன் ! பச்சைகரு நீலம்வெள்ளை பாகுபாடும் இல்லாத     பரவசத்து சோதியந்த ஒருவன் - இந்தப்     பாருக்கெலாம் ஒன்றாவான் இறைவன் !! -விவேக்பாரதி 08.08.201

வாழ்வையொரு வேள்வியாக்கி வாக்குகளை ஆகுதியாய்     வழங்கவைத்துப் பார்த்திருக்கும் ஒருவன் - அந்த     வஞ்சகனின் பேரவனே இறைவன் ! தாழ்வையொரு பாடமாக்கித் தன்னிலை உணர்த்திவிடும்     தண்மையிலே கைதேர்ந்த ஒருவன் - அவன்     தன்மையினால் தாயந்த இறைவன் ! சூழ்கின்ற பொய்க்கலியில் பலகதைக்குள் கற்பனைக்குள்     சுடர்வீசும் உண்மைப்பொருள் ஒருவன் - அதன்     சூக்குமமே தானிந்த இறைவன் ! ஏழ்பிறப்பும் நமைக்கொள்ளும் ஊழ்பிறப்பைப் பார்த்தளந்து     உச்சிதூக்கப் பாடுபடும் ஒருவன் - அந்த     ஊமையனின் பேரிங்கே இறைவன் ! கச்சிதமாய் காலமெனும் நூல்படைத்து அசைத்துவைக்கும்     கலைக்காரக் கோமாளி ஒருவன் - அவன்     காரியத்தினால் அவனே இறைவன் அச்சமயம் நீங்குகின்ற அச்சமயத்(து) உள்ளிருந்தே     இச்சைகொளப் பார்த்திருக்கும் ஒருவன் - உயிர்     இயக்கமெலாம் கற்றறிந்த இறைவன் ! மிச்சமுள்ள நாட்களிலே மீண்டுவரும் நினைவலையில்     மீண்டுமீண்டு புரளவைக்கும் ஒருவன் - நமை     மிரட்டுவதும் அணைப்பதுவும் இறைவன் ! பச்சைகரு நீலம்வெள்ளை பாகுபாடும் இல்லாத     பரவசத்து சோதியந்த ஒருவன் - இந்தப்     பாருக்கெலாம் ஒன்றாவான் இறைவன் !! -விவேக்பா

இன்னொரு தாயென்று வந்துதித்தாள் - அக்காள்      இன்பச் சுகம் கொடுத்தாள்! சின்னதோர் மகள்போல அவதரித்தாள் - தங்கை      சிலிர்ப்பை நமக்கு அளித்தாள்! அன்போடு விளையாடும் தோழியராய் - அவர்      அகிலத்தைக் காட்டி நின்றார்! கன்னலாம் அவருறவு கவினுறவே - அந்தக்      காதலை வாழ்த்துகின்றேன்!! -விவேக்பாரதி 07.08.2017  

இன்னொரு தாயென்று வந்துதித்தாள் - அக்காள்      இன்பச் சுகம் கொடுத்தாள்! சின்னதோர் மகள்போல அவதரித்தாள் - தங்கை      சிலிர்ப்பை நமக்கு அளித்தாள்! அன்போடு விளையாடும் தோழியராய் - அவர்      அகிலத்தைக் காட்டி நின்றார்! கன்னலாம் அவருறவு கவினுறவே - அந்தக்      காதலை வாழ்த்துகின்றேன்!! -விவேக்பாரதி 07.08.2017  

வழிப்போக்கனின் வாழ்விலே நிழலாக வருகிறாய்       வாழ்க்கையே நீயாகிறாய்    வலிப்போக்க நாளுமே காற்றாக வருகிறாய்      வலிமைகள் நீதருகிறாய்! பொழுதுகளைப் போக்கிடும் சொந்தமாய் வருகிறாய்      பொழுதே உனக்கு என்கிறாய்   பொன்போல இளைஞர்கள் காக்கின்ற நட்பாகிப்      போகங்கள் நீயாகிறாய்!! அழிகின்ற ஞாபகத்து அலைகளில் நீமட்டும்       அசையாத பாறையாவாய்    அனுபவம் என்கின்ற பாடத்தின் சாரத்தில்       அண்டத்தைச் சொல்லி நிற்பாய்! பொழிகின்ற அன்புமழை மேகமே நட்பே       போற்றியை நான் இசைப்பேன்    போதையாய்ப் பாதையாய் யாவுமாய் ஆகிடும்       பொலிவான நட்பு வாழ்க!! -விவேக்பாரதி 06.08.2017

வழிப்போக்கனின் வாழ்விலே நிழலாக வருகிறாய்       வாழ்க்கையே நீயாகிறாய்    வலிப்போக்க நாளுமே காற்றாக வருகிறாய்      வலிமைகள் நீதருகிறாய்! பொழுதுகளைப் போக்கிடும் சொந்தமாய் வருகிறாய்      பொழுதே உனக்கு என்கிறாய்   பொன்போல இளைஞர்கள் காக்கின்ற நட்பாகிப்      போகங்கள் நீயாகிறாய்!! அழிகின்ற ஞாபகத்து அலைகளில் நீமட்டும்       அசையாத பாறையாவாய்    அனுபவம் என்கின்ற பாடத்தின் சாரத்தில்       அண்டத்தைச் சொல்லி நிற்பாய்! பொழிகின்ற அன்புமழை மேகமே நட்பே       போற்றியை நான் இசைப்பேன்    போதையாய்ப் பாதையாய் யாவுமாய் ஆகிடும்       பொலிவான நட்பு வாழ்க!! -விவேக்பாரதி 06.08.2017

நிதமொரு புயலதில் நீச்சல் போடும்     நினைவொரு மலரென ஆடும் பாடும் விதவித அனுபவம் நாளும் நேரும்     விசித்திரம் அதுவரும் காலக் கோலம் ! எதுசரி எதுபிழை கவலை வேண்டா     எதிர்வரும் அவைமதி அறியும் தானாய் ! புதிர்வரும் கதையிது வாழ்க்கை ஆகும்     புதுவிதம் புதுமனம் நாளும் கூடும் ! கனவினில் நடப்பவை வாழ்க்கை இல்லை !     கவிதையில் வருபவை சேர்க்கை இல்லை ! மனமெனும் குதிரையின் பின்னே ஓடும்     மணமுடைப் பொழுதுகள் நாளும் வேண்டும் ! நினைவெனும் ஒருகுரல் தீண்டும் போதும்     நிழலென அதுகரை தாண்டும் போதும் வினையதை அடக்கிடக் கற்றல் வேண்டும் !     விசையுடன் இருந்திடும் வழியே ஆகும் ! அறிவென ஒருகரம் நம்மைத் தாங்கும்     அழகிய பருவமும் இடையில் தாங்கும் மறதியும் நினைப்பதும் வாழ்க்கை ஆகும்     மனமதன் எதிரினில் சண்டை செய்யும் ! நிறமென வகையெனப் பேதம் இல்லை     நிலவினில் கறைவரும் அழகும் உண்டு ! பிறவியின் பயனதைத் தேடல் வேண்டும்     பிழைகளைப் படியெனக் காணல் வேண்டும் !  -விவேக்பாரதி 03.08.2017

நிதமொரு புயலதில் நீச்சல் போடும்     நினைவொரு மலரென ஆடும் பாடும் விதவித அனுபவம் நாளும் நேரும்     விசித்திரம் அதுவரும் காலக் கோலம் ! எதுசரி எதுபிழை கவலை வேண்டா     எதிர்வரும் அவைமதி அறியும் தானாய் ! புதிர்வரும் கதையிது வாழ்க்கை ஆகும்     புதுவிதம் புதுமனம் நாளும் கூடும் ! கனவினில் நடப்பவை வாழ்க்கை இல்லை !     கவிதையில் வருபவை சேர்க்கை இல்லை ! மனமெனும் குதிரையின் பின்னே ஓடும்     மணமுடைப் பொழுதுகள் நாளும் வேண்டும் ! நினைவெனும் ஒருகுரல் தீண்டும் போதும்     நிழலென அதுகரை தாண்டும் போதும் வினையதை அடக்கிடக் கற்றல் வேண்டும் !     விசையுடன் இருந்திடும் வழியே ஆகும் ! அறிவென ஒருகரம் நம்மைத் தாங்கும்     அழகிய பருவமும் இடையில் தாங்கும் மறதியும் நினைப்பதும் வாழ்க்கை ஆகும்     மனமதன் எதிரினில் சண்டை செய்யும் ! நிறமென வகையெனப் பேதம் இல்லை     நிலவினில் கறைவரும் அழகும் உண்டு ! பிறவியின் பயனதைத் தேடல் வேண்டும்     பிழைகளைப் படியெனக் காணல் வேண்டும் !  -விவேக்பாரதி 03.08.2017

நெஞ்சம் இருப்பதனாலே, கவலை எஞ்சி இருக்கிறது ! நினைவு நெருக்குவதாலே, அழுகை மனத்தை நிறைக்கிறது !! அச்சம் இருப்பதனாலே, ஐயம் மிச்சம் இருக்கிறது ! ஆடிக் கிடப்பதனாலே, நேரம் ஓடிச் சிரிக்கிறது !! ஆவல் இருப்பதனாலே, ஆசைத் தாவல் குதிக்கிறது ! நேரம் இருப்பதனாலே, உடலின் பாரம் இருக்கிறது !! வேலை இருப்பதனாலே, கடமை வாலை அசைக்கிறது ! தவிப்பு சுவைப்பதனாலே, தினமும் கவிதை பிறக்கிறது !! -விவேக்பாரதி 02.08.2017

நெஞ்சம் இருப்பதனாலே, கவலை எஞ்சி இருக்கிறது ! நினைவு நெருக்குவதாலே, அழுகை மனத்தை நிறைக்கிறது !! அச்சம் இருப்பதனாலே, ஐயம் மிச்சம் இருக்கிறது ! ஆடிக் கிடப்பதனாலே, நேரம் ஓடிச் சிரிக்கிறது !! ஆவல் இருப்பதனாலே, ஆசைத் தாவல் குதிக்கிறது ! நேரம் இருப்பதனாலே, உடலின் பாரம் இருக்கிறது !! வேலை இருப்பதனாலே, கடமை வாலை அசைக்கிறது ! தவிப்பு சுவைப்பதனாலே, தினமும் கவிதை பிறக்கிறது !! -விவேக்பாரதி 02.08.2017

நான் யாரெனக் கேட்டொரு ஞானவொளி என் காதினிலே ஒரு கேள்வி தரும் அந்தக் கேள்வியிலே பல வேள்வி எழும் அதன் ஜ்வாலைகள் விடைகள் நூறு தரும்!! பார்ப்பதை எல்லாம் பாடுபவன் எனப்    பாடல்கள் வந்தென் பெயருரைக்கும் ஈர்ப்பதை எல்லாம் எழுதுபவன் என    இன்பம் தருங்கவி எனையுரைக்கும் ஆர்த்திடுவான் கொஞ்சம் அடங்கிடுவான்  என    ஆன்ம பலமென்னை அணைத்துரைக்கும் வேர்த்திடுவான் கொஞ்சம் வெதும்பிடுவான்  என    வேஷ மனமெனை இழிந்துரைக்கும்!! நான் யாரெனக் கேட்டொரு ஞானவொளி என் காதினிலே ஒரு கேள்வி தரும் அந்தக் கேள்வியிலே பல வேள்வி எழும் அதன் ஜ்வாலைகள் விடைகள் நூறு தரும்!! அன்பினுக்காக ஏங்குபவன்  என    ஆகிடும் வயதும் எனையுரைக்கும் துன்பமும் இன்பமும் சமமெனச் சொல்லும்    துஷ்டன் இவனென அறிவுரைக்கும் முன் பிறந்திருக்க வேண்டும் இவனொரு    மூடன் என்றே இந்தவூர் உரைக்கும் வென்றிடுவான் என்றும் நின்றிடுவான் என    வந்திடும் கவிதை எனையுரைக்கும்!! நான் யாரெனக் கேட்டொரு ஞானவொளி என் காதினிலே ஒரு கேள்வி தரும் அந்தக் கேள்வியிலே பல வேள்வி எழும் அதன் ஜ்வாலைகள் விடைகள் நூறு தரும்!! -விவேக்பாரதி 23.07.2017

நான் யாரெனக் கேட்டொரு ஞானவொளி என் காதினிலே ஒரு கேள்வி தரும் அந்தக் கேள்வியிலே பல வேள்வி எழும் அதன் ஜ்வாலைகள் விடைகள் நூறு தரும்!! பார்ப்பதை எல்லாம் பாடுபவன் எனப்    பாடல்கள் வந்தென் பெயருரைக்கும் ஈர்ப்பதை எல்லாம் எழுதுபவன் என    இன்பம் தருங்கவி எனையுரைக்கும் ஆர்த்திடுவான் கொஞ்சம் அடங்கிடுவான்  என    ஆன்ம பலமென்னை அணைத்துரைக்கும் வேர்த்திடுவான் கொஞ்சம் வெதும்பிடுவான்  என    வேஷ மனமெனை இழிந்துரைக்கும்!! நான் யாரெனக் கேட்டொரு ஞானவொளி என் காதினிலே ஒரு கேள்வி தரும் அந்தக் கேள்வியிலே பல வேள்வி எழும் அதன் ஜ்வாலைகள் விடைகள் நூறு தரும்!! அன்பினுக்காக ஏங்குபவன்  என    ஆகிடும் வயதும் எனையுரைக்கும் துன்பமும் இன்பமும் சமமெனச் சொல்லும்    துஷ்டன் இவனென அறிவுரைக்கும் முன் பிறந்திருக்க வேண்டும் இவனொரு    மூடன் என்றே இந்தவூர் உரைக்கும் வென்றிடுவான் என்றும் நின்றிடுவான் என    வந்திடும் கவிதை எனையுரைக்கும்!! நான் யாரெனக் கேட்டொரு ஞானவொளி என் காதினிலே ஒரு கேள்வி தரும் அந்தக் கேள்வியிலே பல வேள்வி எழும் அதன் ஜ்வாலைகள் விடைகள் நூறு தரும்!! -விவேக்பாரதி