விவேக்பாரதி பக்கம்

எந்த நினைப்பினில் இந்தப் புவிதனை    எழுதிவைத்தாய் காளி? - உனக் கிந்தப் புவிபடும் இன்னல் குரல்செவி    எட்டுதுவோ காளி? தந்தை சிவனுடன் தக்க இடத்தினில்    தங்கிவிட்டாய் காளி! - உனைச் சிந்தை நிறைந்திடும் சின்னவன் கேட்கிறேன்    சீக்கிரம் சொல்காளி! ஊரி லொருபுறம் ஊமைப் புகைவந்து    உயிரைக் கேட்கிறது - ஒரு காரண மின்றி கண்கள் எரியுறக்    காட்சி கலைகிறது! போரி லிறந்தவர் போலப் பிணியினில்    போகு முயிர்கோடி - இவை யாரு முனதெழிற் காதில் முனம்வந்து    யாத்தனரோ காளி? நெஞ்ச மொருபுறம் நெளியும் கனவினை    நிகழ்ந்தி வைக்கிறது - அதைக் கொஞ்சம் பிடித்திடக் கோல மதிசெயும்    கூத்து வலிக்கிறது! தஞ்ச மடைந்திட நாதி இலாமலே    தாரணி தோற்கிறது - கொடும் நெஞ்சை நிகர்க்குமெம் வாழ்க்கை வேறெங்கும்    நிகழ்ந்திடுமோ காளி? காதில் பொய்ப்புகழ் ஏறிக் கிளர்த்திடக்    கல்லென மாறினையோ? - சுகப் போதென் றிதையெணிப் போகம் அழைத்திடப்    போந்தனையோ காளி? வாதை அடைந்திடும் பிள்ளை யழுகுரல்    வாட்டம் தணிகவென்றே - வரும் சூதைத் தடுத்திடும் சூட்டை அடைவதில்    சோம்பலும் என் காளி? நம்பிக் கிடப்பவர் நல்ல மனத்தினில்    நன்மை விதைத்துவிடு - தினம் வெம

எந்த நினைப்பினில் இந்தப் புவிதனை    எழுதிவைத்தாய் காளி? - உனக் கிந்தப் புவிபடும் இன்னல் குரல்செவி    எட்டுதுவோ காளி? தந்தை சிவனுடன் தக்க இடத்தினில்    தங்கிவிட்டாய் காளி! - உனைச் சிந்தை நிறைந்திடும் சின்னவன் கேட்கிறேன்    சீக்கிரம் சொல்காளி! ஊரி லொருபுறம் ஊமைப் புகைவந்து    உயிரைக் கேட்கிறது - ஒரு காரண மின்றி கண்கள் எரியுறக்    காட்சி கலைகிறது! போரி லிறந்தவர் போலப் பிணியினில்    போகு முயிர்கோடி - இவை யாரு முனதெழிற் காதில் முனம்வந்து    யாத்தனரோ காளி? நெஞ்ச மொருபுறம் நெளியும் கனவினை    நிகழ்ந்தி வைக்கிறது - அதைக் கொஞ்சம் பிடித்திடக் கோல மதிசெயும்    கூத்து வலிக்கிறது! தஞ்ச மடைந்திட நாதி இலாமலே    தாரணி தோற்கிறது - கொடும் நெஞ்சை நிகர்க்குமெம் வாழ்க்கை வேறெங்கும்    நிகழ்ந்திடுமோ காளி? காதில் பொய்ப்புகழ் ஏறிக் கிளர்த்திடக்    கல்லென மாறினையோ? - சுகப் போதென் றிதையெணிப் போகம் அழைத்திடப்    போந்தனையோ காளி? வாதை அடைந்திடும் பிள்ளை யழுகுரல்    வாட்டம் தணிகவென்றே - வரும் சூதைத் தடுத்திடும் சூட்டை அடைவதில்    சோம்பலும் என் காளி? நம்பிக் கிடப்பவர் நல்ல மனத்தினில்    நன்மை விதைத்துவிடு - தினம் வெ

  இப்படியும் ஒரு கட்டுரை எழுதினேன்... காலை இளஞ் சூரியனின் ஒளி வீசும் அந்தத் துளசி மாடத்துக்குப் பக்கத்திலே அமர்ந்து கொண்டிருக்கிறார் விஷ்ணு சித்தர். கையில் மணம் பெறப் போகின்ற வாழை நார் , அருகில் கூடை நிறைய அவர் தோட்டத்து மலர்கள். கையில் ஒவ்வொன்றாய் எடுத்துத் தொடுக்கின்றார்.  இவள் நடக்கிறாளா? பறக்கிறாளா? என்பது கூடப் புலப்படாத அளவிற்கு அப்படியொரு நடையுடன் ஒருத்தி துள்ளிக் குதித்து வருகின்றாள். அவளே விஷ்ணு சித்தரின் மகள் கோதை நாச்சியார். அங்கே வந்து அவர் அருகில் அமர்கின்றாள்.  கோதை: “அப்பா அப்பா! எனக்கொன்னு தெரியணும்! சொல்லுவேளா ??” விஷ்ணு சித்தர் :  “என்னடி கண்ணம்மா வேணும்?...பேஷா சொல்றேன்! என்ன வேணுமோ கேளு கோந்தே!” சின்னஞ் சிறிய கிளியான அந்தக் கோதை, கொஞ்சம் கூட யோசிக்காமல்  ஒரு கேள்வி கேட்டாள்... கோதை: ”அப்பா எனக்குக் கண்ணனப் பத்தி சொல்லுங்கோளேன்! கேக்கணும் னு ஆசையா இருக்கு ….” கலைகள் அனைத்திலும் வல்லவரான அந்த விஷ்ணு சித்தருக்கே கண்ணபிரானை விளக்கிச் சொல்லுதல் எறும்புமேல் வைத்த பனைவெல்லம் போன்றாதாகும். ஒரு நிமிடம் திடுக்கிட்டு... விஷ்ணு சித்தர்: “கண்ணெனப் பத்தியா...அவன் செஞ்ச ச

  இப்படியும் ஒரு கட்டுரை எழுதினேன்... காலை இளஞ் சூரியனின் ஒளி வீசும் அந்தத் துளசி மாடத்துக்குப் பக்கத்திலே அமர்ந்து கொண்டிருக்கிறார் விஷ்ணு சித்தர். கையில் மணம் பெறப் போகின்ற வாழை நார் , அருகில் கூடை நிறைய அவர் தோட்டத்து மலர்கள். கையில் ஒவ்வொன்றாய் எடுத்துத் தொடுக்கின்றார்.  இவள் நடக்கிறாளா? பறக்கிறாளா? என்பது கூடப் புலப்படாத அளவிற்கு அப்படியொரு நடையுடன் ஒருத்தி துள்ளிக் குதித்து வருகின்றாள். அவளே விஷ்ணு சித்தரின் மகள் கோதை நாச்சியார். அங்கே வந்து அவர் அருகில் அமர்கின்றாள்.  கோதை: “அப்பா அப்பா! எனக்கொன்னு தெரியணும்! சொல்லுவேளா ??” விஷ்ணு சித்தர் :  “என்னடி கண்ணம்மா வேணும்?...பேஷா சொல்றேன்! என்ன வேணுமோ கேளு கோந்தே!” சின்னஞ் சிறிய கிளியான அந்தக் கோதை, கொஞ்சம் கூட யோசிக்காமல்  ஒரு கேள்வி கேட்டாள்... கோதை: ”அப்பா எனக்குக் கண்ணனப் பத்தி சொல்லுங்கோளேன்! கேக்கணும் னு ஆசையா இருக்கு ….” கலைகள் அனைத்திலும் வல்லவரான அந்த விஷ்ணு சித்தருக்கே கண்ணபிரானை விளக்கிச் சொல்லுதல் எறும்புமேல் வைத்த பனைவெல்லம் போன்றாதாகும். ஒரு நிமிடம் திடுக்கிட்டு... விஷ்ணு சித்தர்:

திரு. கிரேஸி மோகன் அவர்கள் சொல்லி நான் என்றோ எழுதிய ஆண்டாளைக் குறித்த எனது இரு கட்டுரைகள். இன்று கண்ணில் பட, அப்படியே பதிகின்றேன். அந்த ஸ்ரீவில்லிப்புத்தூரின் துளசி மாடத்தை நான் பலமுறை கண்டதுண்டு. எங்கே ஆண்டாள் [எ] கோதை பிறந்தாளோ அந்த மாடத்தைத் தரிசனம் செய்கின்ற பாக்கியம் எல்லா முறையும் எனக்குக் கிட்டியதுண்டு. ஒவ்வொரு முறையும் அவளது திருமுகத்தைக் காண முற்படும் போதெல்லாம் 'பக்தியின் மிகுதியால் எம் கண்ணனை அடைந்தாள்' என்ற ஒரு புளகாங்கித உணர்வு எழுவதோடு மட்டுமல்லாமல் அந்த ஆண்டாள் சூடிக் கொடுத்து அரங்கனை மட்டும் ஆளவில்லை அதனுடன் பாடிக் கொடுத்து இத்தமிழுலகையும் தமிழையும், கவிதையையும் ஆண்டாள் என்னும் ஒரு ஆச்சர்யமான உணர்வும் எழுவதை நான் மறுக்காமல் இருக்கமுடியாது. அவள் பிறந்த நூற்றாண்டை 8ஆம் நூற்றாண்டு என்றும் வரலாறு விரிக்கின்றது. அப்படிப் பார்த்தால் 8 ஆம் நூற்றாண்டில் சுதந்திரமாகத் தான்  காதலித்த நாரணனையே மணப்பேன் என்று வாக்கிருத்தி அதனை வெற்றிகரமாக செய்து முடித்த முதல் புதுமைப் பெண் எனலாம். எனினும், ஒக்கூர் மாசாத்தியார், காக்கை பாடினியார் என்றெல்லாம் கணக்குப்போட்டுப் பார்த்தால் ஆண்

திரு. கிரேஸி மோகன் அவர்கள் சொல்லி நான் என்றோ எழுதிய ஆண்டாளைக் குறித்த எனது இரு கட்டுரைகள். இன்று கண்ணில் பட, அப்படியே பதிகின்றேன். அந்த ஸ்ரீவில்லிப்புத்தூரின் துளசி மாடத்தை நான் பலமுறை கண்டதுண்டு. எங்கே ஆண்டாள் [எ] கோதை பிறந்தாளோ அந்த மாடத்தைத் தரிசனம் செய்கின்ற பாக்கியம் எல்லா முறையும் எனக்குக் கிட்டியதுண்டு. ஒவ்வொரு முறையும் அவளது திருமுகத்தைக் காண முற்படும் போதெல்லாம் 'பக்தியின் மிகுதியால் எம் கண்ணனை அடைந்தாள்' என்ற ஒரு புளகாங்கித உணர்வு எழுவதோடு மட்டுமல்லாமல் அந்த ஆண்டாள் சூடிக் கொடுத்து அரங்கனை மட்டும் ஆளவில்லை அதனுடன் பாடிக் கொடுத்து இத்தமிழுலகையும் தமிழையும், கவிதையையும் ஆண்டாள் என்னும் ஒரு ஆச்சர்யமான உணர்வும் எழுவதை நான் மறுக்காமல் இருக்கமுடியாது. அவள் பிறந்த நூற்றாண்டை 8ஆம் நூற்றாண்டு என்றும் வரலாறு விரிக்கின்றது. அப்படிப் பார்த்தால் 8 ஆம் நூற்றாண்டில் சுதந்திரமாகத் தான்  காதலித்த நாரணனையே மணப்பேன் என்று வாக்கிருத்தி அதனை வெற்றிகரமாக செய்து முடித்த முதல் புதுமைப் பெண் எனலாம். எனினும், ஒக்கூர் மாசாத்தியார், காக்கை பாடினியார் என்றெல்லாம் கணக்குப்

மழை பொழிந்ததால் உயிர்கள் வந்தன உயிர் விரிந்ததால் உடல்கள் வந்தன உடல் வளர்ந்ததால் விலங்குகள் பிரிந்தன பிரிவு நேர்ந்ததால் உணர்வு வந்தது உணர்வு கண்டதால் அறிவு வந்தது அறிவின் ஆழமே பகுத்துக் கொண்டது பகுப்பில் மேலெனக் குரங்கு வந்தது, குரங்கு நிமிர்ந்ததால் மனிதன் தோன்றினான் மனிதன் தோன்றினான் மனம் பிறந்தது மனப் பிறப்பிலே மரம் அழிந்தது, மழை மறந்தது... மழை பொய்க்குமேல், இனி எப்படி அடுத்த மனிதன்? இனி எப்படி அடுத்த உயிர்ப்பு? -விவேக்பாரதி 29.01.2018

மழை பொழிந்ததால் உயிர்கள் வந்தன உயிர் விரிந்ததால் உடல்கள் வந்தன உடல் வளர்ந்ததால் விலங்குகள் பிரிந்தன பிரிவு நேர்ந்ததால் உணர்வு வந்தது உணர்வு கண்டதால் அறிவு வந்தது அறிவின் ஆழமே பகுத்துக் கொண்டது பகுப்பில் மேலெனக் குரங்கு வந்தது, குரங்கு நிமிர்ந்ததால் மனிதன் தோன்றினான் மனிதன் தோன்றினான் மனம் பிறந்தது மனப் பிறப்பிலே மரம் அழிந்தது, மழை மறந்தது... மழை பொய்க்குமேல், இனி எப்படி அடுத்த மனிதன்? இனி எப்படி அடுத்த உயிர்ப்பு? -விவேக்பாரதி 29.01.2018

  "கவிப்போம்" என்ற குழுவில், இருவர் ராமனைப் பற்றி எழுத, நான் ஒரு கருத்தில் இன்று "ராமாயண அரங்கேற்றமா?" என்று கேட்க மறுபக்கம் நான் இந்தப் பாடலையும்  இன்று படிக்க நேர்ந்தது. அப்பப்பா....விறுவிறு என்று சென்று கொண்டிருக்கும் தனது கதையின் நடையில் எப்படி ஒரு விருத்தத்தைத் தூக்கிப் போட்டிருக்கிறான் பாருங்கள் அந்த "விருத்தமெனும் ஒண்பாவிற் குயர் கம்பன்". சொக்கிவிட்டேன்!! யுத்த காண்டம். அதுவும் இரணியன் வதைப் படலம். செருக்கின் மிகுதியால் அறிவிழந்து பேசிக்கொண்டு இருக்கும் இராவணனுக்கு நாரணனின் பெருமையை எடுத்துச் சொல்ல வீடணன் இரணியன் வதைக்கப்பட்ட படலத்தைக் கூறுகிறான். முதலிலிருந்து அடுக்கிக் கதை நீளாமல் சுருக்கியும் வளர்த்தும் அளவாகச் சொல்லிக்கொண்டே வந்த கம்பர் ஓரிடத்தில் அதிசயத்தின் அதிசயமாய் விரிந்து நிற்கிறார்.  இறுதிக் கட்டம். பிரகலாதனுக்கும் இரணியனுக்கும் பேச்சு வளர்ந்து கொண்டே போகிறது. ஒரு கட்டத்தில் தூண் ஒன்றினை ஓங்கி இடித்து "நல்லது உன் கடவுளை இங்கே பார்க்க முடியுமா?" என்று சிரித்துக்கொண்டே இடிக்கிறான். அவன் சிரிப்பு சத்தத்தை விடப் பெரிதாக அந்தத் தூணுக

  "கவிப்போம்" என்ற குழுவில், இருவர் ராமனைப் பற்றி எழுத, நான் ஒரு கருத்தில் இன்று "ராமாயண அரங்கேற்றமா?" என்று கேட்க மறுபக்கம் நான் இந்தப் பாடலையும்  இன்று படிக்க நேர்ந்தது. அப்பப்பா....விறுவிறு என்று சென்று கொண்டிருக்கும் தனது கதையின் நடையில் எப்படி ஒரு விருத்தத்தைத் தூக்கிப் போட்டிருக்கிறான் பாருங்கள் அந்த "விருத்தமெனும் ஒண்பாவிற் குயர் கம்பன்". சொக்கிவிட்டேன்!! யுத்த காண்டம். அதுவும் இரணியன் வதைப் படலம். செருக்கின் மிகுதியால் அறிவிழந்து பேசிக்கொண்டு இருக்கும் இராவணனுக்கு நாரணனின் பெருமையை எடுத்துச் சொல்ல வீடணன் இரணியன் வதைக்கப்பட்ட படலத்தைக் கூறுகிறான். முதலிலிருந்து அடுக்கிக் கதை நீளாமல் சுருக்கியும் வளர்த்தும் அளவாகச் சொல்லிக்கொண்டே வந்த கம்பர் ஓரிடத்தில் அதிசயத்தின் அதிசயமாய் விரிந்து நிற்கிறார்.  இறுதிக் கட்டம். பிரகலாதனுக்கும் இரணியனுக்கும் பேச்சு வளர்ந்து கொண்டே போகிறது. ஒரு கட்டத்தில் தூண் ஒன்றினை ஓங்கி இடித்து "நல்லது உன் கடவுளை இங்கே பார்க்க முடியுமா?" என்று சிரித்துக்கொண்டே இடிக்கிறான். அவன் சிரிப்பு சத்தத்தை விடப் பெ

"நீலகன லீல ஜோஜோ" என்னும் கன்னட கீர்த்தனையைத் தங்கை சௌந்தர்யா பாட...என் மனதுக்குள் எழுந்த காளி தாலாட்டு...அவளது குரலிலேயே... நெஞ்செலாம் நின்ற காளி - இங்கு    நெய்கிறேன் தங்கத் தூளி! கொஞ்சியே பாடு கின்றேன் - உன்றன்    கோலத்தைப் போற்று கின்றேன்! மலரினால் ஊஞ்சல் செய்தே - என்றன்    மனதுக்குள் ஆட்டு கின்றேன்! உலகெலாம் காக்கும் காளி! - தூளி    உள்ளத்தில் ஆட்டு கின்றேன்! பட்டுடை ஜொலி ஜொலிக்க, - நெற்றி    பதக்கமே மினு மினுக்க, அட்டிகை தக தகக்க, - செல்வ    ஆபரணம் பூட்டு கின்றேன்! தாமரைச் சாம ரங்கள், - தங்கத்    தட்டிலே களப தூபம், பாமரக் கவியின் பாடல், - கொண்டு    பாடித் தாலாட்டு கின்றேன்! கண்வளர் காளித் தாயே! - என்றன்    கண்ணில் உறங்கு தாயே! பண்வளர்க் கின்ற பிள்ளை - நெஞ்சில்    பதமாய் உறங்கு! ஜோஜோ!! -விவேக்பாரதி 28.01.2018

"நீலகன லீல ஜோஜோ" என்னும் கன்னட கீர்த்தனையைத் தங்கை சௌந்தர்யா பாட...என் மனதுக்குள் எழுந்த காளி தாலாட்டு...அவளது குரலிலேயே... நெஞ்செலாம் நின்ற காளி - இங்கு    நெய்கிறேன் தங்கத் தூளி! கொஞ்சியே பாடு கின்றேன் - உன்றன்    கோலத்தைப் போற்று கின்றேன்! மலரினால் ஊஞ்சல் செய்தே - என்றன்    மனதுக்குள் ஆட்டு கின்றேன்! உலகெலாம் காக்கும் காளி! - தூளி    உள்ளத்தில் ஆட்டு கின்றேன்! பட்டுடை ஜொலி ஜொலிக்க, - நெற்றி    பதக்கமே மினு மினுக்க, அட்டிகை தக தகக்க, - செல்வ    ஆபரணம் பூட்டு கின்றேன்! தாமரைச் சாம ரங்கள், - தங்கத்    தட்டிலே களப தூபம், பாமரக் கவியின் பாடல், - கொண்டு    பாடித் தாலாட்டு கின்றேன்! கண்வளர் காளித் தாயே! - என்றன்    கண்ணில் உறங்கு தாயே! பண்வளர்க் கின்ற பிள்ளை - நெஞ்சில்    பதமாய் உறங்கு! ஜோஜோ!! -விவேக்பாரதி 28.01.2018

இலந்தை ஐயா கொடுத்திருந்த "சக்தி யடியே சரண்" என்ற ஈற்றடிக்கு நான் எழுதிய இரத பந்தம். ஓரிடத்தில் மட்டும் தளை தட்டுகிறது என்றறிந்தும் இங்கே பதிவிடுகிறேன். இப்பாடலின் பொருள் எனை இதைத்தாண்டி யோசிக்க, தளை தட்டியதை மாற்ற விடவில்லை! பொறுக்க! பாடல் - இன்னிசை வெண்பா எண்சாண் நரகா மெரிசவநோ யூனினையே உண்மை யாயெணி வாடி யலைவோரி னக்னி யடக்கி மனதினை நேராக்கு சக்தி! யடியே சரண்! கருத்து - எட்டு சாண் நரகமாம் எரி சவத்துக்கும் நோய்க்கும் இரையாகும் மாமிச உடலை, உண்மையாய் எண்ணி வாடி அலைபவர்களின் உள்ளே எழும் தீய அக்னியை அடக்கி, அவர்கள் மனத்தினை நேராக்கு சக்தி! உனது அடியே சரணம்! -விவேக்பாரதி 27.01.2018

இலந்தை ஐயா கொடுத்திருந்த "சக்தி யடியே சரண்" என்ற ஈற்றடிக்கு நான் எழுதிய இரத பந்தம். ஓரிடத்தில் மட்டும் தளை தட்டுகிறது என்றறிந்தும் இங்கே பதிவிடுகிறேன். இப்பாடலின் பொருள் எனை இதைத்தாண்டி யோசிக்க, தளை தட்டியதை மாற்ற விடவில்லை! பொறுக்க! பாடல் - இன்னிசை வெண்பா எண்சாண் நரகா மெரிசவநோ யூனினையே உண்மை யாயெணி வாடி யலைவோரி னக்னி யடக்கி மனதினை நேராக்கு சக்தி! யடியே சரண்! கருத்து - எட்டு சாண் நரகமாம் எரி சவத்துக்கும் நோய்க்கும் இரையாகும் மாமிச உடலை, உண்மையாய் எண்ணி வாடி அலைபவர்களின் உள்ளே எழும் தீய அக்னியை அடக்கி, அவர்கள் மனத்தினை நேராக்கு சக்தி! உனது அடியே சரணம்! -விவேக்பாரதி 27.01.2018

அனைவருக்கும் குடியரசு தின வாழ்த்துகள்! சேதமற்ற ஹிந்துஸ்தானம் சேரக் கேட்கிறேன் - அதன்    செழுமை வளமை யாவுமிங்கு நேரக் கேட்கிறேன்! நீதிநிற்க நேர்மைநிற்க வேண்டு மென்கிறேன் - மண்ணில்    நித்தநித்த மமைதிப்பூக்கள் பூக்கக் கேட்கிறேன்! பாதகத்தை நீங்குகின்ற பதங்கள் கேட்கிறேன் - இந்த    பாரதத்தில் ஒற்றுமைக்குப் பாலம் கேட்கிறேன் காதினுக்குள் அல்லதங்கள் மனதில் கேட்கிறேன் - எனைக்    காணும்! இன்றுதான் பிறந்த சட்டக் குழந்தையே! லஞ்சமென்னும் நஞ்சையூற்றி நேர்மைப் பயிர்தனை    லட்சியத்தை அழித்துவிடில் உயர்வு நேருமோ? பஞ்சமொற்றைப் பக்கம்வாழப் பளிங்கு மாளிகை - வேறு    பக்கமோங்கப் பார்த்திருக்கும் செய்கை நியாயமா? நெஞ்சமென்னும் ஒன்றிலாசை நிறைய சேரவே - ஒரு    நேரம்கூட ஓய்ந்திடாமல் ஓடித் திரிகிறீர் கொஞ்ச மிடையில் சிந்தனைக்குள் எண்ணிப் பாருங்கள் - இதைக்    கோருகின்ற குரலுமுங்கள் சட்டக் குழந்தையே! ஓரினத்தை ஒருமதத்தை மட்டும் தாக்குதல் - கடமை    ஓட்டுக்காகக் காசுவாங்கி உரிமை நீக்குதல் காரியத்தில் யாவினுக்கும் சோம்பல் பார்ப்பது - இந்தக்    கடவுள் ஜாதி மதத்தின் பேரில் சண்டை போடுதல் மாரிநேர வழியிலாமல் காட ழிப்பது - என்

அனைவருக்கும் குடியரசு தின வாழ்த்துகள்! சேதமற்ற ஹிந்துஸ்தானம் சேரக் கேட்கிறேன் - அதன்    செழுமை வளமை யாவுமிங்கு நேரக் கேட்கிறேன்! நீதிநிற்க நேர்மைநிற்க வேண்டு மென்கிறேன் - மண்ணில்    நித்தநித்த மமைதிப்பூக்கள் பூக்கக் கேட்கிறேன்! பாதகத்தை நீங்குகின்ற பதங்கள் கேட்கிறேன் - இந்த    பாரதத்தில் ஒற்றுமைக்குப் பாலம் கேட்கிறேன் காதினுக்குள் அல்லதங்கள் மனதில் கேட்கிறேன் - எனைக்    காணும்! இன்றுதான் பிறந்த சட்டக் குழந்தையே! லஞ்சமென்னும் நஞ்சையூற்றி நேர்மைப் பயிர்தனை    லட்சியத்தை அழித்துவிடில் உயர்வு நேருமோ? பஞ்சமொற்றைப் பக்கம்வாழப் பளிங்கு மாளிகை - வேறு    பக்கமோங்கப் பார்த்திருக்கும் செய்கை நியாயமா? நெஞ்சமென்னும் ஒன்றிலாசை நிறைய சேரவே - ஒரு    நேரம்கூட ஓய்ந்திடாமல் ஓடித் திரிகிறீர் கொஞ்ச மிடையில் சிந்தனைக்குள் எண்ணிப் பாருங்கள் - இதைக்    கோருகின்ற குரலுமுங்கள் சட்டக் குழந்தையே! ஓரினத்தை ஒருமதத்தை மட்டும் தாக்குதல் - கடமை    ஓட்டுக்காகக் காசுவாங்கி உரிமை நீக்குதல் காரியத்தில் யாவினுக்கும் சோம்பல் பார்ப்பது - இந்தக்    கடவுள் ஜாதி மதத்தின் பேரில் சண்டை போடுதல் மாரிநேர வழியிலாமல் காட ழிப்பது - என

கவிஞர் கா.விசயநரசிம்மன் அண்ணா அனுப்பி இருந்த வாணி படத்தைப் பார்த்ததும் எழுதியது!!  பார்த்தாலே பாடல் பவனிவர என்நெஞ்சை ஈர்த்தாலென் செய்வேன் இனி?  * அடடா வாணி அன்புடை வாணி        அற்புதக் கலைவாணி!    அமுதத் தமிழைக் கவியை நமக்குள்        ஆக்கும் சுடர்வாணி! கடவு ளாகிடும் கல்வியை நல்கும்        கடம்ப வனவாணி!    கல்லா மையெனும் பொல்லா இருளறக்        காணும் ஒளிவாணி! ஏதும் அறியா எளியவர் நாவிலும்        ஏறும் மொழிவாணி!    எழுதும் எழுத்தாய்க் கருத்தாய் விரியும்        எரிதழல் உருவாணி! போதம் தந்தும் போதை தந்தும்        பொறுமை கொளும்வாணி!    போக்கறி யாத பாக்களைப் பாடும்        போகம் தரும்வாணி! ஏழிசை வீணையொ டெம்குரல் பாடல்!        எங்கள் சந்தேகம்,    ஏறிடும் சங்கை எரிக்கும் குழப்பம்        எத்திடும் திருவாணி! தோழியு மாகி அன்னையு மாகித்        தோன்றும் சுவைவாணி!    தோளினி லேற்றித் துணிவுற வையம்        தோற்றிடும் கலைவாணி!! -விவேக்பாரதி 24.01.2018

கவிஞர் கா.விசயநரசிம்மன் அண்ணா அனுப்பி இருந்த வாணி படத்தைப் பார்த்ததும் எழுதியது!!  பார்த்தாலே பாடல் பவனிவர என்நெஞ்சை ஈர்த்தாலென் செய்வேன் இனி?  * அடடா வாணி அன்புடை வாணி        அற்புதக் கலைவாணி!    அமுதத் தமிழைக் கவியை நமக்குள்        ஆக்கும் சுடர்வாணி! கடவு ளாகிடும் கல்வியை நல்கும்        கடம்ப வனவாணி!    கல்லா மையெனும் பொல்லா இருளறக்        காணும் ஒளிவாணி! ஏதும் அறியா எளியவர் நாவிலும்        ஏறும் மொழிவாணி!    எழுதும் எழுத்தாய்க் கருத்தாய் விரியும்        எரிதழல் உருவாணி! போதம் தந்தும் போதை தந்தும்        பொறுமை கொளும்வாணி!    போக்கறி யாத பாக்களைப் பாடும்        போகம் தரும்வாணி! ஏழிசை வீணையொ டெம்குரல் பாடல்!        எங்கள் சந்தேகம்,    ஏறிடும் சங்கை எரிக்கும் குழப்பம்        எத்திடும் திருவாணி! தோழியு மாகி அன்னையு மாகித்        தோன்றும் சுவைவாணி!    தோளினி லேற்றித் துணிவுற வையம்        தோற்றிடும் கலைவாணி!! -விவேக்பாரதி 24.01.2018

ஒரு படம் தந்த கிளர்ச்சி... பக்தி என்பது பாரில் உயர்ந்தது - அந்தக்காலம் பக்தி என்பதோ பகட்டாய்ப் போனது - இந்தக்காலம்! கைகள் குவித்துக் கடவுளைத் துதித்தது - அந்தக்காலம் கைகளில் செல்ஃபோன் காட்சி பிடிப்பது - இந்தக்காலம்! கூட்டுப் பிரார்த்தனை கூடி இருந்தது - அந்தக்காலம்! கேட்டுப் போட்டுக் காசு கொடுப்பது - இந்தக்காலம் ஆண்டவன் பேரில் அகமரி யாதை - அந்தக்காலம் ஆண்டவன் யாரென அறிவு கேட்பது - இந்தக்காலம் கோவிலுக் குள்ளே குறைகள் பேசாதது - அந்தக்காலம் கோவிலை வைத்தே குத்துகள் வெட்டுகள் - இந்தக்காலம்! அது அந்தக்காலம்! இது இந்தக்காலம்! அமைதி வேண்டி ஆலயம் சென்றது - அந்தக்காலம் அமைதி இல்லா ஆலயம் ஆச்சுது - இந்தக்காலம் தொழுதல் ஒன்றே தொழிலாய்க் கொண்டது - அந்தக்காலம் தொழிலாய் மாறிக் காசைப் பார்ப்பது - இந்தக்காலம் கடவுள் கோவிலில் காட்சி கொடுத்தது - அந்தக்காலம் கடவுளைத் தேடிக் காசினி அலைவது - இந்தக்காலம்! செய்யும் தொழிலே தெய்வம் என்றது - அந்தக்காலம் ஐயா அதுவே ஏமாற் றானது - இந்தக்காலம் தெய்வத்தைக் கேள்வி கேட்டது எல்லாம் - அந்தக்காலம் தெய்வம் இருக்கா அதுவே கேள்வி - இந்தக்காலம் ஆமா! அந்தக்க

ஒரு படம் தந்த கிளர்ச்சி... பக்தி என்பது பாரில் உயர்ந்தது - அந்தக்காலம் பக்தி என்பதோ பகட்டாய்ப் போனது - இந்தக்காலம்! கைகள் குவித்துக் கடவுளைத் துதித்தது - அந்தக்காலம் கைகளில் செல்ஃபோன் காட்சி பிடிப்பது - இந்தக்காலம்! கூட்டுப் பிரார்த்தனை கூடி இருந்தது - அந்தக்காலம்! கேட்டுப் போட்டுக் காசு கொடுப்பது - இந்தக்காலம் ஆண்டவன் பேரில் அகமரி யாதை - அந்தக்காலம் ஆண்டவன் யாரென அறிவு கேட்பது - இந்தக்காலம் கோவிலுக் குள்ளே குறைகள் பேசாதது - அந்தக்காலம் கோவிலை வைத்தே குத்துகள் வெட்டுகள் - இந்தக்காலம்! அது அந்தக்காலம்! இது இந்தக்காலம்! அமைதி வேண்டி ஆலயம் சென்றது - அந்தக்காலம் அமைதி இல்லா ஆலயம் ஆச்சுது - இந்தக்காலம் தொழுதல் ஒன்றே தொழிலாய்க் கொண்டது - அந்தக்காலம் தொழிலாய் மாறிக் காசைப் பார்ப்பது - இந்தக்காலம் கடவுள் கோவிலில் காட்சி கொடுத்தது - அந்தக்காலம் கடவுளைத் தேடிக் காசினி அலைவது - இந்தக்காலம்! செய்யும் தொழிலே தெய்வம் என்றது - அந்தக்காலம் ஐயா அதுவே ஏமாற் றானது - இந்தக்காலம் தெய்வத்தைக் கேள்வி கேட்டது எல்லாம் - அந்தக்காலம் தெய்வம் இருக்கா அதுவே கேள்வி -

எனது பள்ளித் தோழர்களின் வாட்ஸாப் க்ரூப்பில் அவர்களுக்காக எழுதியது... பள்ளிக் காலம் போல பருவக் காலம் ஒன்று கேட்டாலும் கிடைப்பதில்லை!  நம் உறவுகளை எல்லாம் எண்ணிப் பார்க்கின்றேன்! ஒருவர் முறைக்க ஒருவர் இளிக்க இருவர் மூவர் கூட்டாக நடக்க, அர்த்தம் அறியாமல் இருந்த அடலசன்ஸ் வயதில் ஆர்மோன் அட்டகாசத்தில் பலியாய்க் கிடக்க, நட்பு பிரிவு கோபம் சண்டை பாசம் காதல் என்று எல்லா நிலைகளும் பஸ்டாப் போல வந்து வந்து போக அவரவர் அங்கங்கே இறங்கியும் ஏறியும் இடம் மாறி அமர்ந்தும் வர நமது நல்ல பள்ளிக் காலத்தை நாவாரப் பேசிப் பார்க்கிறேன்! முதன்முறை கட்டடித்த வகுப்பு முதன்முறை பேசிய கெட்டவார்த்தை முதன்முறை பரப்பிய கிசுகிசு முதன்முறை அடித்த, அடிவாங்கிய தழும்பு இன்னும் நீங்காமல் தொட்டுக் கொள்ள மட்டுமே முடியும் நினைவுகளாக! அட! இந்தக் காலம் நம்மை எப்படியெல்லாம் செய்து விட்டது! நண்பர்களே இரு கணம் இதைப் படித்ததும் கண்கள் மூடிக் கனவுக்குள் ஓடுங்கள்! அங்கே நான் தெரிந்தால் உங்கள் கண்களிலும் துளிகள் கசியும்! எனக்குக் கசிவதைப் போல்! இப்படிக்கு உங்கள் தோழன் -விவேக்பாரதி 22.01.2

எனது பள்ளித் தோழர்களின் வாட்ஸாப் க்ரூப்பில் அவர்களுக்காக எழுதியது... பள்ளிக் காலம் போல பருவக் காலம் ஒன்று கேட்டாலும் கிடைப்பதில்லை!  நம் உறவுகளை எல்லாம் எண்ணிப் பார்க்கின்றேன்! ஒருவர் முறைக்க ஒருவர் இளிக்க இருவர் மூவர் கூட்டாக நடக்க, அர்த்தம் அறியாமல் இருந்த அடலசன்ஸ் வயதில் ஆர்மோன் அட்டகாசத்தில் பலியாய்க் கிடக்க, நட்பு பிரிவு கோபம் சண்டை பாசம் காதல் என்று எல்லா நிலைகளும் பஸ்டாப் போல வந்து வந்து போக அவரவர் அங்கங்கே இறங்கியும் ஏறியும் இடம் மாறி அமர்ந்தும் வர நமது நல்ல பள்ளிக் காலத்தை நாவாரப் பேசிப் பார்க்கிறேன்! முதன்முறை கட்டடித்த வகுப்பு முதன்முறை பேசிய கெட்டவார்த்தை முதன்முறை பரப்பிய கிசுகிசு முதன்முறை அடித்த, அடிவாங்கிய தழும்பு இன்னும் நீங்காமல் தொட்டுக் கொள்ள மட்டுமே முடியும் நினைவுகளாக! அட! இந்தக் காலம் நம்மை எப்படியெல்லாம் செய்து விட்டது! நண்பர்களே இரு கணம் இதைப் படித்ததும் கண்கள் மூடிக் கனவுக்குள் ஓடுங்கள்! அங்கே நான் தெரிந்தால் உங்கள் கண்களிலும் துளிகள் கசியும்! எனக்குக் கசிவதைப் போல்! இப்படிக்கு உங்கள் தோ

செல்ல மினியானே! சேரும் பொழுதெதுவோ? கொல்லும் மினியானே! கூச்சலிட் டெல்லாமும் கேட்கும் மினியானே! கேலி நகைப்பினில் ஆட்டுமினி யானே! அழகு! (1) அழகு மினியானே! அன்போடு வந்து பழகும் மினியானே! பாசம் ஒழுகத் தெளிக்கும் மினியானே! தேடியுன் னோடு களிக்கும் பொழுதே கவி! (2) கவிதை மினியானே! கன்னி மினியானே! தவிக்கும் மினியானே! தாழ்ந்த செவிக்குள் இசைக்கும் மினியானே! இன்ப மினியானே அசைக்குமினி யானே! அமுது! (3) அமுத மினியானே! ஆற்றலோ டென்னை அமுக்கும் மினியானே! ஆடும் தமிழ்போல் சொலிக்கும் மினியானே! சொல்லும் கவியின் ஒலிக்கும் நடனம் இடு! (4) இடுப்பின் அழகால் இழுக்கும் மினியானே! முடுக்கும் மினியானே! முந்தி விடுத்த விசையின் மினியானே! விந்தையாம் கண்ணின் கசையடி என்றனுக்குக் காட்டு! (5) காட்டு மினியானே! கார்குழல் வண்ணத்தால் கூட்டு மினியானே! கொல்மோகம்! ஆட்டி இயக்கு மினியானே! இங்கதற் காக மயங்கிக் கிடக்கும் மலர்! (6) மலரே மினியானே! மன்றத்துக் காற்றாய் உலவும் மினியானே! ஊறும் உலகத்தே காதல் மினியானே கார்குழல் கொண்டென்னை மோது மினியானே முட்டு! (7) முட்டு மினியானே! முத்தக் கணைபலவும் கொட்டு மினியானே!

செல்ல மினியானே! சேரும் பொழுதெதுவோ? கொல்லும் மினியானே! கூச்சலிட் டெல்லாமும் கேட்கும் மினியானே! கேலி நகைப்பினில் ஆட்டுமினி யானே! அழகு! (1) அழகு மினியானே! அன்போடு வந்து பழகும் மினியானே! பாசம் ஒழுகத் தெளிக்கும் மினியானே! தேடியுன் னோடு களிக்கும் பொழுதே கவி! (2) கவிதை மினியானே! கன்னி மினியானே! தவிக்கும் மினியானே! தாழ்ந்த செவிக்குள் இசைக்கும் மினியானே! இன்ப மினியானே அசைக்குமினி யானே! அமுது! (3) அமுத மினியானே! ஆற்றலோ டென்னை அமுக்கும் மினியானே! ஆடும் தமிழ்போல் சொலிக்கும் மினியானே! சொல்லும் கவியின் ஒலிக்கும் நடனம் இடு! (4) இடுப்பின் அழகால் இழுக்கும் மினியானே! முடுக்கும் மினியானே! முந்தி விடுத்த விசையின் மினியானே! விந்தையாம் கண்ணின் கசையடி என்றனுக்குக் காட்டு! (5) காட்டு மினியானே! கார்குழல் வண்ணத்தால் கூட்டு மினியானே! கொல்மோகம்! ஆட்டி இயக்கு மினியானே! இங்கதற் காக மயங்கிக் கிடக்கும் மலர்! (6) மலரே மினியானே! மன்றத்துக் காற்றாய் உலவும் மினியானே! ஊறும் உலகத்தே காதல் மினியானே கார்குழல் கொண்டென்னை மோது மினியானே முட்டு! (7) முட்டு மினியானே! முத்தக் கணைபலவும்