வா பறக்கலாம்

-


சிறகு விரிந்ததும் வானம் திறந்தது 
   சீக்கிரம் வா நாம் பறக்கலாம்! 
சிதையும் கனவுகளும் பதறும் இதயங்களும் 
   சீச்சீ! உலகை மறக்கலாம்! 
உறவு முகில்களுடன் உணவு தாரையுடன் 
   உயர்ந்து கொண்டே இருக்கலாம்! நம் 
உள்ளம் எதுவரையில் செல்லும் அதுவரையில் 
   உரிமை என்றுநாம் களிக்கலாம்!!

-விவேக்பாரதி 
10.04.2020

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

கவிதை ஆண்டாள் - 1

-
Image
திரு. கிரேஸி மோகன் அவர்கள் சொல்லி நான் என்றோ எழுதிய ஆண்டாளைக் குறித்த எனது இரு கட்டுரைகள். இன்று கண்ணில் பட, அப்படியே பதிகின்றேன். அந்த ஸ்ரீவில்லிப்புத்தூரின் துளசி மாடத்தை நான் பலமுறை கண்டதுண்டு. எங்கே ஆண்டாள் [எ] கோதை பிறந்தாளோ அந்த மாடத்தைத் தரிசனம் செய்கின்ற பாக்கியம் எல்லா முறையும் எனக்குக் கிட்டியதுண்டு. ஒவ்வொரு முறையும் அவளது திருமுகத்தைக் காண முற்படும் போதெல்லாம் 'பக்தியின் மிகுதியால் எம் கண்ணனை அடைந்தாள்' என்ற ஒரு புளகாங்கித உணர்வு எழுவதோடு மட்டுமல்லாமல் அந்த ஆண்டாள் சூடிக் கொடுத்து அரங்கனை மட்டும் ஆளவில்லை அதனுடன் பாடிக் கொடுத்து இத்தமிழுலகையும் தமிழையும், கவிதையையும் ஆண்டாள் என்னும் ஒரு ஆச்சர்யமான உணர்வும் எழுவதை நான் மறுக்காமல் இருக்கமுடியாது. அவள் பிறந்த நூற்றாண்டை 8ஆம் நூற்றாண்டு என்றும் வரலாறு விரிக்கின்றது. அப்படிப் பார்த்தால் 8 ஆம் நூற்றாண்டில் சுதந்திரமாகத் தான்  காதலித்த நாரணனையே மணப்பேன் என்று வாக்கிருத்தி அதனை வெற்றிகரமாக செய்து முடித்த முதல் புதுமைப் பெண் எனலாம். எனினும், ஒக்கூர் மாசாத்தியார், காக்கை பாடினியார் என்றெல்லாம் கணக்குப்
இன்னும் படிக்க

மரகதப் பஞ்சகம்

-
Image
எப்போதோ மதுரைக்குச் செல்லும் ஒரு ரயில் பயணத்தில், நள்ளிரவில் விழித்து எழுதிய மரகதப் பஞ்சகம். இன்று நண்பர் Shyam Sankar வரைந்திருக்கும் படங்களுடன்.... மீனாட்சி வந்தாள் மிரட்டிக் கவிகேட்டாள்  நானென்ன செய்வேன் நயந்துரைத்தேன் - வானந்  திறந்தது வெள்ளி சிரித்தது தாளில்  பிறந்ததிப் பாட்டுப் படை!  பச்சைப் பசுந்தங்கம் மேனியில் நீவினாய்     பார்க்கவோ தங்கமானாய்  பாதாதி கேசத்தைப் பாட்டுக்குள் வைக்கின்ற     பாவலர்க் கொளியாகினாய்!  நச்சைப் பொழிந்தாடும் நல்லரவைக் கண்டத்தில்     நலம்சூடப் பாடியாடும்  நாவரசர் கவிதைசொலும் பூவரசர் பொருதிவர     நாணத்தில் மையலாகினாய்!  இச்சைக்கு கந்தவிரு மனையோடி ருக்குமுரு     கையனின் வேலாகினாய்!  இங்ஙாவெனக்குழவி யழுகுரல் கேட்டதும்     இதழோரம் பாலாகினாய்!  மச்சத்தை விழிமேலும் கொடிமேலும் வைக்கின்ற     மண்ணாதி மன்னரரசே!  வளமான மதுரையின் இளமானெ னத்திகழ்    மரகதமே மீனாட்சியே!! செந்தூரில் தமிழ்கண்ட குருபரன் பாட்டினில்     சேயாய்த் தவழ்ந்தவள் நீ!  செம்மைத் தமிழ்ப்புலவர் உம்மைப் புகழ்ந்ததிலும்     செம்மாந்து நிற்பவள் நீ!  தந்ததன சந்தமழை கொஞ்சிவர அருணகிரி     தமிழ்பாடுங் கிளியாகி
இன்னும் படிக்க

மாதங்களில் அவள் மார்கழி

-
Image
  அரங்கனையே வேண்டி அகத்திருத்திப் பாட்டுச் சுரங்களையே தந்த சுடரே - வரங்களைப்போய் யாமெங்கே தேட எமக்கெதிரில் ஆண்டாளாய்ப் பூமகளே நின்றிருக்கும் போது ! ( 1)   போது புலர்ந்ததும் பொன்னான உன்குரலில் மாதை எழுப்பும் மகிமையளே - மாதவனின் தேமார்பை அல்லாது தீண்டேன் பிறவெனும் பாமாலை காதல் படிப்பு ! (2)   படித்தவ ருண்டு பரிமளமுன் வாழ்க்கை பிடித்தவ ருண்டடி பின்னும் - நடிப்பெதற்கு காதல் கவித்துவத்தை காளையர்க்குக் கற்பித்த மாதர் விளக்கே மகிழ்வு ! (3)   மகிழ்வுடன் துக்கம் மனக்கலக்கம் வந்தால் அகந்தேடும் உன்றன் அரும்பா - ஜெகன்னாதன் கண்சிரிக்கும் காட்சிதனைக் கண்டாலும் என்கண்ணின் முன்சிரிக்கும் உன்றன் முருகு ! (4)   முருகிளம் தேனுனக்கு முத்தமிழ்ச் சொல்லில் உருகிவிழும் உள்ளம் உரைத்து - மருகி படித்தவரைப் பெண்ணாக்கி பாழ்காதல் நோய்தான் பிடித்தவராய் செய்தல் பிழைப்பு ! (5)   புகலுவது காதலிடை பூணுவது பக்தி அகிலுடைய வாச அரும்பே - நகிலிணைகள் மாதவனைத் தீண்டுமுன் வந்திதழைத் தீண்டியதே சீதமிகு பாடல்களோ செப்பு ! (6)   செப்பு மொழிகவிதை செய்த மயக்கம்போல்
இன்னும் படிக்க